Ouderverstoting – dwangmatige controle

Ouderverstoting – dwangmatige controle

Opdringerig controlerend misbruik “beschermend ouderschap” noemen, vooral wanneer de “beschermende ouder” een moeder is.

Gebruik van kinderen als wapen

Het gebruik van kinderen als wapens is reeds lang gedocumenteerd door onderzoekers van huiselijk geweld als een strategie van misbruik door personen die hen onder dwang controleren. Wetenschappers die ouderlijke vervreemding bestuderen, hebben zich geconcentreerd op de gevolgen van deze bewapening voor kinderen. Zij noemden dwangmatig controlerend gedrag dan ook “oudervervreemdend gedrag”, omdat de nadruk ligt op het kind in plaats van op de dader van het misbruik. Ondanks deze twee verschillende etiketten voor hetzelfde gedrag, hebben tegenstanders van oudervervreemding zich sterk verzet tegen het erkennen van oudervervreemdend gedrag. Zij geven er de voorkeur aan om in plaats daarvan opdringerig controlerend misbruik in deze gevallen “beschermend ouderschap” te noemen, vooral wanneer de “beschermende ouder” een moeder is.

Dr. Jennifer Harman, het wetenschappelijk bewijs dat de bewapening van kinderen documenteert in beide studiegebieden, benadrukt hoe ze één & hetzelfde fenomeen zijn, en onderzoekt hoe een bevooroordeeld gender paradigma over geweld en de ontkenning en verkeerde voorstelling van wetenschap een onnodige en schadelijke kloof heeft gecreëerd in dit werkveld.

Deze specifieke situatie heeft een naam – oudervervreemdend gedrag – en Jennifer Harman, sociaal psychologe aan de Colorado State University, heeft een groot deel van haar carrière gewijd aan het onder de aandacht brengen van dit probleem via wetenschappelijk onderzoek.

Oudervervreemdend gedrag

Oudervervreemdend gedrag is gedrag waarbij een ouder probeert zijn kind zonder reden tegen de andere ouder op te zetten, meestal tijdens een echtscheiding of een scheiding, door middel van slechte woordspelingen, liegen, schuldgevoelens of belonen. Dergelijk gedrag leidt tot oudervervreemding, waarbij een kind zich om onrechtvaardige of onware redenen tegen een ouder keert. Harman en collega’s merken op dat het belangrijk is om vervreemding te onderscheiden van vervreemding, waarbij het kind de banden met de ouder verbreekt om legitieme redenen zoals misbruik of verwaarlozing. Vervreemding doet zich voor wanneer het kind de banden verbreekt met een ouder die geschikt is als ouder, maar ten onrechte anders wordt afgeschilderd.

https://lnkd.in/eKkrMwit 

Parental Alℹ️enating Behaviors & Coercive Control, the one and the same…

The use of children as weapons has long been documented by domestic violence (DV) researchers as a strategy of abuse by coercively controlling individuals. The impact of this weaponization on children has been the focus of scientists who study parental alienation, who consequently have referred to coercive controlling behaviors as “parental alienating behaviors” because of the focus on the child rather than the perpetrator of abuse. Despite these two different labels for the same sets of behaviors, there has been considerable resistance among detractors of parental alienation in recognizing parental alienating behaviors, preferring instead to call coercively controlling abuse in these cases as “protective parenting,” particularly when the “protective parent” is a mother.

Dr. Jennifer Harman, the scientific evidence documenting the weaponization of children across both fields of study, highlights how they are one & the same phenomenon, and explore how a biased gender paradigm about violence and the denial and misrepresentation of science has created an unnecessary and harmful divide in this field of work.

This particular situation has a name — parental alienating behaviors — and Colorado State University social psychologist Jennifer Harman has devoted much of her career to bringing awareness to the issue via scientific inquiry.

Parental alienating behaviors are those in which a parent tries to baselessly turn a child against the other parent, usually during a divorce or separation, through actions like bad-mouthing, lying, guilting or rewarding. Such behaviors result in parental alienation, in which a child turns against a parent for unjust or untrue reasons. Harman and colleagues note that it is important to distinguish alienation from estrangement, which is when the child severs ties with the parent for legitimate reasons like abuse or abandonment. Alienation occurs when the child severs ties with a parent who is fit to parent but has been painted falsely otherwise.

https://lnkd.in/eKkrMwit

Only if we are all united
together we can make a difference and stop this most damaging child abuse

Bron: İrfan Ateşnak

Gerelateerde Artikelen

Wetenschappelijk rapport werkelijkheidsvinding

Werkelijkheidsvinding voor rechters bij  jeugdbeschermingszaken Recente wetenschappelijke inzichten voor rechters, beleidsmakers en de jeugdbescherming   Rapport Mei 2021 Wetenschappelijke feitenverzameling jegens zorg voor jeugd AdoptieZaken & Familierecht …

The Bystander role

The Bystander Role The “bystander” role in the trauma reenactment narrative is critical. The choice before the mental health professionals, attorneys, and the court in…