De Complexe scheiding is niet complex. Ga maar eens echt luisteren.
We luisteren slecht tot niet naar kind en ouder in de zogeheten Complexe scheiding of Vechtscheiding, maar we vullen wel van alles in op basis van aannames en (voor)oordelen, valt me op. Landelijk.
En dit maakt dat deze situaties zo vaak en zo snel (vrijwel altijd) escaleren bij en door GI, RvdK, in het familierecht, bij mediators, therapeuten, psychologen, en andere beroepsbeoefenaren. Er zijn advocaten die daar nog eens een schepje bovenop doen en compleet is de verwoesting.
Ik hoor te vaak (een aantal keer per week) ouders die met hun kind verwoest en gehertraumatiseerd zijn geraakt en geraken door instanties en familierechters, door trajecten van mediation (die allemaal mislukken, stuk voor stuk) en gezinsbemiddeling. Omdat dit precies averechts werkt bij deze situaties. Maar keer op keer doen we hetzelfde en keer op keer is de uitkomst destructief en verwoestend voor kind en ouder in hun situaties waar eenzijdig psychisch-emotioneel fysiek financieel geweld door de high-conflict ouder floreert. Want, we volgen massaal de high-conflict route in al deze situaties (uitzonderingen daargelaten), landelijk.
Wanneer gaan we beginnen met luisteren naar kind en ouder in hun onveilige realiteit van de Complexe scheiding of Vechtscheiding?
Wanneer gaan we beginnen met ons als onwetende op te durven stellen als (jeugd)professional, want expert in hun eigen situatie zijn kind en ouder, dat ben niet jij als professional?
Wanneer gaan we beginnen met kind en ouder centraal te stellen, het gaat tenslotte om hen?
Wanneer gaan we beginnen met naast kind en ouder zitten en door hun ogen en oren kijken, meedenken, onderzoeken wat nodig is, om zo af te kunnen stemmen op hen?
Wanneer gaan we beginnen met samenwerken vanuit gelijkwaardigheid en nederigheid, want we zijn allemaal mens en we komen allemaal ergens vandaan?
Wanneer gaan we stoppen met te willen dat ouders er samen uit moeten komen, waar dit nooit zal lukken in deze situaties?
Wanneer gaan we ons open op durven stellen om te willen leren doorzien wat in deze situaties speelt en hoe samen het geweld te stoppen?
Wanneer gaan we ons medeverantwoordelijk voelen voor een immens probleem in onze maatschappij: psychisch-emotioneel geweld woekert (kijk maar naar programma’s als The Voice, DWDD, de politieke spelletjes in de politiek, de dwingende cultuur bij sommige studentenverenigingen, sportclubs, etc.). Geweld is overal, de complexe scheiding heeft dit ook tot kern.
Wanneer gaan we beginnen met samenwerken in multidisciplinaire teams rondom een kind, al aan de poort (wijkteamniveau) waarin veiligheid de koers is en de focus heeft, landelijk?
Wanneer gaan we onszelf laten scholen in destructieve relaties en hoe hiermee om te gaan als (jeugd)professional om Samen geweld te stoppen?
It takes a village to raise a child safely. Wij zijn hier allemaal verantwoordelijk voor. Ja, ook jij.
De Complexe scheiding is niet complex. Ga maar eens echt luisteren.
