Waar zadelen we jeugdbeschermers en gezinsvoogden (GI) mee op in Nederland
Waar zadelen we jeugdbeschermers en gezinsvoogden (GI) mee op in Nederland als ze een destructieve relatie (complexe scheiding of vechtscheiding wordt dit genoemd) van ouders op het bordje krijgen? En dit gebeurt veel.
Jullie krijgen te maken met:
– een eenzijdige strijd (welk een ogenschijnlijk tweezijdige strijd lijkt) en psychisch-emotioneel financieel fysiek geweld van de high-conflict ouder jegens de voor het kind veilige ouder,
– onwaarheden en zwartmakerij, gecommuniceerd door de high-conflict ouder, over de andere ouder die als feiten worden geponeerd door de high-conflict ouder,
– het niet houden aan (omgangs-vakantie)afspraken door de high-conflict ouder,
– het financieel de veilige ouder leegplunderen, via (de gezamenlijke rekening van) het kind, via rechtszaken via deurwaarders, via oplichting,
– de high-conflict ouder die zegt te willen samenwerken en gezamenlijk ouderschap zegt te willen maar het tegenovergestelde (voor)leeft,
– misleiding, chantage, tegenwerking, agressie door de high-conflict ouder jegens de veilige ouder, via het kind.
Als jeugdbeschermer of gezinsvoogd word je door de high-conflict ouder volledig op het verkeerde been gezet,
– de high-conflict ouder neemt op geen enkele wijze verantwoordelijkheid voor de eigen communicatie, gedrag, handelen en legt een negatieve focus op de andere ouder om af te leiden van zichzelf,
– slachtofferrol, aanklagersrol en reddersrol wisselt de high-conflict ouder moeiteloos af om jou als jeugdbeschermer of gezinsvoogd te misleiden en je op het verkeerde been te zetten. En dit lukt de high-conflict ouder vaak goed. Menig medewerker en ook rechters, advocaten en bestuurders trappen erin en verergeren hierdoor mede (onbewust) de onveilige situatie, zo ervaren veel kinderen en slachtoffer-ouders in Nederland.
Deze destructieve (ex-)gezinssituaties brengen menig begeleidingstraject tot een mislukking en verwoesting. Want de focus ligt in trajecten (vaak) op:
– ‘de tweezijdige strijd moet stoppen in het belang van het kind’ (waar de strijd eenzijdig is, maar die moet je eerst herkennen als jeugdbeschermer of gezinsvoogd om dit te kunnen erkennen en adequate stappen te kunnen zetten met kind en ouder),
– ‘gezamenlijk ouderschap’, jullie moeten er samen uitkomen (denk aan mediation, kind uit de knel, ouderschap na scheiding).
Weet, deze focus van gezamenlijk ouderschap wakkert de onveiligheid en het gevaar voor kind en slachtoffer-ouder aan. Het geweld wordt hierdoor tevens ontkend en genegeerd.
Weet ook dat een kind de impasse niet kan doorbreken door hem of haar uithuis te plaatsen of bij de high-conflict ouder te plaatsen, wat nu geregeld gebeurt.
Jullie als gezinsvoogd en jeugdbeschermer worden geregeld gemanipuleerd.
Wat zou het brengen als:
– elke ouder apart begeleid zou worden door een eigen, individuele specialist met focus op een veilige opvoeding naar zijn of haar kind?
– parallel ouderschap de standaard wordt?
– geweld stoppen de koers is?
Geweld erkennen is stap 1 🙏
