Complexe scheidingen horen niet bij jeugdzorg thuis

Complexe scheidingen c.q. Vechtscheidingen worden ondergebracht in de jeugdzorg en jeugdbescherming. Waarom?! Wat doen we de vele (jeugd)professionals aan?! En vooral, wat doen we de vele kinderen en ouders aan die hierin niet worden (h)erkend door vele (jeugd)professionals in Nederland?!
De meeste jeugdprofessionals in deze beroepsgroepen zijn hierin niet geschoold, getraind, ervaringswijs om hiernaar adequaat te communiceren en handelen.

Weet: in deze situaties speelt geen pedagogische problematiek in de kern (hier focust men wél op), maar psychiatrische persoonlijkheidsproblematiek bij een ouder (dit herkent bijna niemand). Ouders zullen er nooit samen uitkomen, wat menig professional er vaak wel koste wat kost doorheen probeert te drukken. En, wat nog veel meer voorkomt, men kiest partij voor de zogenaamd toffe meewerkende ouder die menig professional weet te misleiden als geen ander en die ex-partner en het kind psychisch-emotioneel fysiek financieel weet te verwoesten.

Weet: de ouder met cluster-B persoonlijkheidsproblematiek vormt de Complexe scheiding of Vechtscheiding. Vele jeugdbeschermers, raadsonderzoekers, jeugd-en-gezinswerkers en ook vele familierechters herkennen niet wat in deze situaties speelt. En dit heeft immens lange destructieve termijn gevolgen voor kind en ouder die overlever zijn van het structureel psychisch-emotioneel fysiek financiële eenzijdige (ex-)partnergeweld, kindermishandeling en verwaarlozing. Ook heeft dit immense gevolgen voor onze maatschappij.

Coercive control van de pathogene ouder is dé rode draad en kern in bijna al deze situaties waardoor ouders er nooit uit zullen komen, waardoor ouderverstoting mogelijk kan ontstaan, waardoor elk gezinslid zwaar getraumatiseerd is, waardoor de ogenschijnlijk tweezijdige strijd nooit zal stoppen als professionals blijven vinden dat beide ouders hiervoor verantwoordelijk zijn, etc.. En hier is totaal geen oog voor in Nederland; kennis en inzicht mist op grote schaal.

De meeste professionals hebben meestal echt geen idee wat te doen en men maakt daarom beide ouders verantwoordelijk voor de ontstane gevaarlijke situatie voor de overlevers van geweld.

Ter informatie hier in het kort de verschillende Cluster B persoonlijkheidsstoornissen onder elkaar:
– Antisociaal (gewetensloze, driftmatige)
– Borderline (identiteitszwakke en impulsieve)
– Theatraal (egocentrische en aandachtvragende)
– Narcistisch (opgeblazen en exploiterende)
(Bron: https://lnkd.in/e3WgBqmB)

Ik hoop oprecht dat de zogeheten Complexe scheidingen of Vechtscheidingen zsm uit de jeugdzorg en jeugdbescherming worden gehaald. Psychiatrische problematiek op het bord gooien van pedagogisch geschoolde professionals is (bijna) niet te doen. Niet voor de professionals en al helemaal niet voor kind en ouder.

Aan de poort moeten we deze situaties al tackelen! Hier moet al direct forensische expertise betrokken en ingezet worden.

🙏

Vraagje: 
Waarom worden jeugdzorgmedewerkers, mediators, raadsonderzoekers en  jeugdbeschermers belast met de zogenoemde 'Complexe scheidingen' of 'Vechtscheidingen'?
Waarom worden deze professionals hiermee belast, terwijl ze hier niet toe opgeleid en bevoegd zijn, hier veelal geen raad mee weten?

Gerelateerde Artikelen

Wetenschappelijk rapport werkelijkheidsvinding

Werkelijkheidsvinding voor rechters bij  jeugdbeschermingszaken Recente wetenschappelijke inzichten voor rechters, beleidsmakers en de jeugdbescherming   Rapport Mei 2021 Wetenschappelijke feitenverzameling jegens zorg voor jeugd AdoptieZaken & Familierecht …